Eddies plekje

‘Het begin van het einde van de coronacrisis is in zicht’, eind vorig jaar leek het even feest. Vaccinaties werden goedgekeurd en er kon eindelijk een begin gemaakt worden aan het beschermen van de zogenaamde ‘kwetsbare groepen’. Al snel bleek dat er door schaarste lastige keuzes gemaakt moesten worden, wat grote effecten had voor onder andere de groep mensen met een medische indicatie van 18 tot 60 jaar.

Zo ook voor Rivka Smit. Zij heeft de progressieve spierziekte spinale musculaire atrofie (SMA). Hierdoor is ze 24 uur per dag afhankelijk van zorg, heeft ze last van spierzwakte en maakt ze vanwege de aantasting van haar ademhalingsspieren ’s nachts gebruik van een beademingsapparaat. 

‘Ik denk gewoon elke keer dat  het einde van de tunnel in zicht is. Maar steeds als ik er bijna ben, wordt die tunnel weer een paar kilometer langer.’ Het wachten op een vaccin wordt nu wel echt steeds zwaarder.